ไปเรียนอิ๊งที่บริสเบน เป็นไงบ้าง?
เห้ย.. ไปเรียนเป็นอย่างไงบ้าง….
นี่คือคำที่ผมโดนถามบ่อยๆหลังจากที่เจอหน้าเจอตาเพื่อน ซึ่งส่วนมากผมคงไม่มีเวลาที่จะตอบอะไร ก็ได้แต่ตอบไปว่า “อ้อ ดีเลยละ ไปใช้เงินดีอยู่แล้ว” ไม่ก็ “สนุกดี” ซึ่งจริงๆ ระยะเวลาตลอด 7 เดือนที่อยู่ในประเทศออสเตเรียมันเหมือนโลกใหม่ โลกที่เหมือนความฝัน มีทั้งช่วงที่สนุก ช่วงแย่ๆ เครียดๆ ก็มี เคยเขียน 40 ข้อเกี่ยวกับบริสเบนเอาไว้ ซึ่งประสบการณ์ไรพวกนี้ คงหาซื้อไม่ได้ ถ้าจะบอกว่าไปเรียนภาษาด้วยเงินเป็นแสนๆ คงจะเป็นอะไรที่แพง แต่ถ้าแลกกับคำว่าประสบการณ์ คงจะต้องบอกว่า คุ้มค่า ส่วนด้านล่างนี้ก็จะเป็นคำถามที่พบบ่อยๆ
บริสเบน คือที่ไหนเหรอ…
บริสเบนเมืองใหญ่อันดับสามในประเทศออสเตเรียของรัฐควีนสแลนด์ ซึ่งอยู่ทางด้านตะวันออกของประเทศออสเตรเรีย แม้จะเป็นเมืองที่ใหญ่อันดับสาม แต่ที่ช้อปปิ้งในตัวเมือง ค่อนข้างน้อย อาจจะไม่ถูกใจนักช้อปเท่าไหร่ ส่วนมากจะเป็นตึกสำหนักงานซะมากกว่า
อุณหภูมิ
ของบริสเบน ไม่ต่างจากไทยมากช่วงหน้าร้อน ก็ร้อนแสบๆ ได้เหมือนกัน ช่วงฤดูหนาวก็หนาวแบบภาคเหนือของไทยเลย 6 ถึง 8 องศา ต่ำๆ ใครที่ชอบอากาศไม่หนาวมาก เมืองนี้น่าจะ
ไปเรียนอะไร…
เรียนภาษาครับ ไม่ได้ใช้คะแนนใดๆเลย เพราะว่าเรียนแบบ Intensive general English เรียนพื้นฐาน ซึ่งทุกโรงเรียนก็จะมีลักษณะคล้ายๆ กันสำหรับคอสอังกฤษ พื้นฐานแบบนี้คือ มีการสอบวัดระดับมี 1.Beginer 2. Elementary 3. Pre-intermediate 4. Intermediate 5. Upper-Intermediate 6. Advance ซึ่งในความจริงสำหรับโรงเรียนที่ผมเรียน มีแค่ 5 เลเวล Advance ไม่เปิด ส่วนมากเค้าจะไล่ไปเรียนคอสอื่นแทน (edit ล่าสุดมีแล้ว)
วัดแล้ว….
ผมตกไปเรียนที่ Pre-intermediate ซึ่งค่อนข้างต่ำกว่าที่คิดไว้ T.T ในหนังสือที่เรียนก็ไม่ได้ยากอะไร และก็ส่วนมากจะค่อนข้างรู้หมดแล้ว เพียงแต่พอเวลาเอามาใช้จริงๆ เรากลับเอามาใช้ไม่ได้ดี หรือคล่องแคล่ว เวลาสอบก็จะได้คะแนนสูงริบๆ
จะขึ้นเลเวลต่อไปอย่างไร?
จากการอ้างอิงของโรงเรียน กล่าวว่า ถ้าเรียนครบ 10 สัปดาห์ จะได้เลื่อนขั้น แต่ถ้าหากว่ามีคะแนนที่ดี ก็จะได้เลื่อนขึ้นไวกว่าปกติ ซึ่งตามหลักความจริงแล้ว ถ้าห้องเลเวลบนๆว่างเยอะ เลเวลด้านล่างคนมาใหม่เข้าเยอะ คุณก็อาจจะได้ไปเร็ว หรือถ้าคุณได้คะแนนเยอะก็จริง แต่ห้องไม่ว่างเลย ไม่ 10 สัปดาห์ โอกาสขึ้นมีน้อย
อาจารย์ดีไหม
จากที่เรียนมากับอาจารย์ประมาณ 10 คน ก็มีทั้งที่สอนดีบ้าง พยายามให้เราได้ความรู้เยอะๆ อาจารย์ที่สอนสนุก สอนแล้วอยากเรียนทั้งวัน อาจารย์ที่ให้การบ้านเป็นกระบุง ปันแหลกลาน อาจารย์ทีสอนแล้วจะหลับ น่าเบื่อ อาจารย์ที่สอนช้าก็มี ที่รู้สึกเซงๆมีแค่ 2 คน ที่เหลือถือว่าโอเคเลย
กลับมาแล้วภาษาดีขึ้นไหม
ดีขึ้นนะ ในความรู้สึกตัวเองคือ ฟัง พูด อ่าน เขียน ได้คล่องแคล่วกว่าแต่ก่อน ทั้งนี้ต้องขอบคุณอาจารย์ท่านหนึ่งที่อัดการบ้านโดยการให้สรุป TedTalk สัปดาห์ละ 1–3 หน้ากระดาษ แต่ถามว่าจะให้สื่อสารเยี่ยงเจ้าของภาษา หรือเหมือนกับคนไทยที่เรียนหลายปีก็คงจะไม่ได้ แต่เราสามารถเอามาต่อยอดได้ง่ายขึ้น ไปเรียนที่ไทยต่อแอ๊ดว๊านซ์ได้
เพื่อนๆ มาจากประเทศไรบ้าง?
เพื่อนที่มีก็เป็นแค่เพื่อนกับที่โรงเรียน มีหลายประเทศมาก ไต้หวัน ฮ่องกง บลาซิล โคลัมเบีย ซาอุดิอาระเบีย แม๊กซิโก สเปน อิตาลี่ เกาหลี ญี่ปุ่น บลาๆ ที่มีเยอะคือ ญี่ปุ่น เกาหลี บลาซิล สำหรับโรงเรียนนี้ โรงเรียนอื่นในเมืองนี้น่าจะพอๆกัน ข้อดีของโรงเรียนนี้คือ คนไทยค่อนข้างน้อย ไม่ค่อยเป็นกลุ่มก้อนแบบชาติอื่นๆ
ที่เที่ยว
สำหรับเมืองนี้ที่เที่ยวจริงๆในเมืองไม่ค่อยมี ต่างจากซิดนี่ย์กับเมลเบิร์นที่เป็นเมืองใหญ่กว่า แต่นอกเมืองที่เที่ยวค่อนข้างเยอะ เช่น Goldcoast นั่งรถไฟไปทางใต้ 45 นาที มีชายหาดที่ยาว มีสวนสนุก สวนน้ำ ทางด้านทิศเหนือมี Noosa เป็นอุทยานแห่งชาติ หรือเหนือกว่านั้นจะเป็นเกาะเฟรเซอร์ ที่มีทะเลสาปที่น้ำใส สวยมากๆ เรียกได้ว่าถ้าว่างอยากเที่ยว ได้เที่ยวแน่นอน
ค่าใช้จ่ายแพงไหม
สำหรับค่าเรียน 6 เดือน ที่จ่ายไปประมาณหนึ่งแสนหกหมื่นบาท ช่วงนั้นค่าเงินประมาณ 26–27 บาท ต่อ 1 ดอลล่าห์ ถ้าจำไม่ผิด รวมกับเรทของธนาคารมีเศษๆด้วย ตัวเลขอาจจะคาดเคลื่อนเล็กน้อย เงินที่พกไปสำรองประมาณ $5,000 สำหรับระยะเวลา 7 เดือน(มีทำงานด้วย)ที่เหลือก็จะเป็นค่าจุกจิกวีซ่านักเรียน ตั๋วเครื่องบิน
ทำงานได้ไหม
สำหรับวีซ่าที่ผมทำไปเป็นวีซ่านักเรียน สามารถทำงานได้แต่ระยะเวลาไม่เกิน 40 ชั่วโมงต่อ 2 สัปดาห์ ถ้าอยากทำมากกว่านี้ อันนี้ต้องตกลงกับนายจ้างเอา ส่วนมากจะมีวิธีเช่น จ่ายเป็นเงินสด(เพื่อนเล่าให้ฟัง)
ควรทำงานไหม
อยู่ที่จุดประสงค์ของแต่ละคน ถ้าอยากแค่มาเรียนแล้วกลับเอามาหักค่าใช้จ่าย ก็ขึ้นอยู่กับระยะเวลาในการเรียน ถ้าเรียน 6–7 เดือนแบบผม ไม่อยากให้ทำงาน เพราะว่าจะต้องเสียเวลากับการเรียนไปพอสมควร แทนที่จะเอาเวลาไปทำการบ้าน แต่ถ้าคิดว่าอยู่ยาวสบายๆ ไม่รีบ ก็ทำเลย บริหารเวลากันเอา ถ้าไปน้อยกว่านั้น อย่าทำงานเลย เค้าแทบจะไม่รับเพราะรับเข้าทำงานเดี๋ยวก็ต้องหาคนใหม่
ซิดนี่ย์, เมลเบิร์น, บริสเบน เรียนที่ไหนดี
อันนี้มีคนเคยถามมา แต่ละเมืองก็จะลักษณะแตกต่างกันไป
สำหรับคนที่ชอบความครึกครื้น มีผู้คนมากมาย ศิวิไล ก็น่าจะเลือก ซิดนี่ย์ เมืองนี้คนไทยจะเยอะหน่อย(เยอะไม่เยอะ แต่มีไทยทาวน์)
ถ้าชอบสงบๆ 3 ทุ่มนอน ก็บริสเบนเลย
ถ้าชอบหนาวๆหน่อย ไม่วุ่นวายไป ไม่เงียบไป เมลเบิร์นเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจ
ไว้คราวหน้าจะมาเขียนต่อเรื่องที่เที่ยวๆครับบ ขอจบไว้ก่อนเพียงเท่านี้
